düzgün bir yerleşimdir. İlk bakışta her şey uygun gibi gözükmektedir. Tesisatı yapılmış sistemin ısıl gücü ısı kayıplarını mükemmel bir şekilde karşılamaktadır ve bu nedenle herhangi bir problem yok gibi görülmektedir. Ancak gerçekte iki değişik çalışma vardır. Şimdi A bölmesini ele alalım: a) Genel sıcaklık kontrol sensörü 1. veya 2. veya 3. bölgeye yerleştirilir; b) Genel sıcaklık sensörü 4. bölgeye yerleştiriIir. Bu yerleştirme genel olarak iki olası çalışma durumunda şöyle sonuç verir: a) Eğer tasarım yeterince emniyet payı bırakılarak yapılmışsa 4. bölgede önemli seviyede aşırı ısınma olacaktır. Ancak eğer tasarım sınırda yapılmışsa 1, 2 ve 3 bölgelerde istenilen sıcaklığa (dış hava sıcaklığı tasarım sıcaklığında olduğunda) hiçbir zaman ulaşılamayacaktır; b) 1, 2 ve 3 bölgeler yetersiz ısınacaktır; tasarıma esas ısı kayıpları <P; ve radyant panellerin yerleşik kapasiteleri ct>HL.i alanın bir bölgesi için Tablo 1 'de verilmiştir. Göründüğü gibi, Şekil 1 'deki sonuçları sağ tarafta izlemek kolaydır. Örneğin 1. Bölgede monte edilmiş olan radyant paneller belirlenen şartlarda ihtiyaç duyulandan %30,3 daha az ısı verirler. Diğer taraftan 4. ve 8. bölgelerde radyant paneller ihtiyaç duyulandan %41,3 daha fazla enerji verirBölge <l>i [W] 1 [m] <f>HL,I [W] r [%] no 1 17 280 24 12 036 69.7 2 56 340 90 45 270 80.4 l'ı 3 12 729 24 12 024 94.5 4 31 871 90 45 045 141.3 5 25 458 48 24060 94.5 6 63 742 180 90 315 141.7 7 12 729 24 12 024 94.5 8 31 871 90 45 045 141.3 9 17 280 24 12 036 69.7 10 1 56340 90 45 270 80.4 1: 325 640 684 343 125 / ... bir bölgedeki radyan! şeritlerin uzunluğu ler. Bunun anlamı ise ısıtıcı yüzeyler ne kadar düzenli tasarlansa da, şartları düzenli olmayacaktır. Sonuç özeti ise basittir: söz konusu alanda düzenli ısıl konfor şartları elde etmek için, ısıtıcı sistemi düzensiz şekilde tasarlamaya ihtiyaç vardır. lBeör il ng eKsaebl uY löEndt ei l me n-Öı sl çı tüı cl eı rYi ü z e y Her bir bölgedeki farklı ısı verilmesi ihtiyacını karşılamak için, ısıtma yüzeyleri farklı tasarlanmalıdır. Zira radyant panellerin boyları alanın ihtiyacına göre verilir, uyarlanan parametre (radyant panel kullanılması durumunda) ısıtma yüzeyinin genişliğidir. Tasarım sürecinde radyant paneller için uygun ölçüler (genişlik) tüm bölgelerde ısıl şartlara uyarlanmalıdır ve radyant şeritlerin eş zamanlı çalışacak şekilde bağlanmaları da önemli bir etkendir. Şekil 2'den tüm binanın farklı yerleri (ısıl bölgeleri) ve ısı verilmesi için farklı şartları olduğu açık olarak gözükmektedir. Ancak bu durumda da tüm ısıtıcı sistemi mümkün olduğunca basit yapmaya da, en azından kontrol bakım maksatları için, ihtiyaç vardır. Bu nedenle sistem ayrı olarak kontrol edilebilir üç bölgeye ayrılmıştır. Başlangıç prensibi tamamlanınca, ısıl bölgelerin belirlenmesi gerekmiştir. Sınırların belirlenmesinde kurallar daha sonra belirlenmiştir. Sonuç olarak, boylamasına iki bölge ve toplam çaprazlamasına beş bölge. (sınırlara yakın bölgelerin her birine iki adet ilave olarak iç bölgeye de bir tane). Aşağıdaki hususlar tüm sistemin etkinliğini ve verimini önemli ölçüde etkilemektedir: a) Radyant şeritlerin su devrelerine bağlanması (en sıcak giriş sınıra yakın şeritlere bağlanmalıdır- bu husus ayrıntılı olarak [5] de anlatılmıştır); b) Uzunlamasına sınıra yakın olan bölgelere daha geniş radyant şerit koyarak ısı gönderilmesini artırın; c) Çapraz yerleştirilen bölgelere ısı gelişini her şeridin uç kısmındaki radyant panelleri daha geniş yapa- ■ DOĞAL GAZ DERGİSİ 173 ■ ■ MAKALE ■■ ■ rak artırın. Radyant Şeritlerin Su Devrel ne Bağlanmaları eriA bölmesinde, bağlantı sırası şeridin hemen yan tarafından başlar ve içeri doğru birbiri arkasından devam eder. Dış duvardan olan mesafe arttıkça, kullanıcıların ısıl konfor için ihtiyaç duydukları gönderilmesi gereken ısı miktarı da azalacaktır. C bölgesi tam tersi özelliktedir. B bölmesinde üç ayrı durumun karşılanması lazımdır. Birinci olarak düzenli bir ısı beslemesi gerekmektedir bu nedenle bağlantı düzeni farklı olacaktır. lsı ilk olarak yan şeride bir taraftan (şerit B1) verilir, daha sonra bağlantı suyu bölmenin karşı tarafına (şerit B2) yönlendirir. Hemen sonra içteki (B3 ve B4) şeritleri bağlanır. Bu şekilde çaprazlamasına düzgün dağılmış bir su sıcaklığı sağlanmış olur. Ur eç Gl aör dnadkeir iBl eony ıl as ımn ıansAı n ratırBılmölamseı leBağlantının kendisi her zaman yeterli olmayabilir. Bazı durumlarda sınırdaki ısı bölgeleriyle içteki bölgeler arasındaki ısı kayıpları farkı o kadar büyük olabilir ki düzenli bir ısıl konfor sağlamak için aynı zamanda radyant panellerin genişliklerinde de değişikliğin yapılTablo 2 ısıtıcı yüzeylerin yeniden yerleştirilmesinin her bir bölgenin ısıl şartlarını nasıl etkilediğini göstermektedir. Tablo 2 ısıtma bölgeleri esaslı tasarımda tesis edilmiş olan kapasite <l> H L.ı ile her bir bölgedeki toplam ısı kayıpları <1>1 arasındaki r oranı. Bölge <I>i [W] 1 [m] <l>HL,I [W] r [%] no 17 280 24 19104 110.6 2 56 340 90 61 335 108.9 3 12 729 24 13 728 107.9 4 31 871 90 36 315 113.9 5 25458 48 29 208 114.7 6 63 742 180 70 290 110.3 7 12 729 24 13 728 107.9 8 31 871 90 36315 113.9 9 17 280 24 19 104 110.6 10 56 340 90 61 335 108.9 I: 325 640 684 360 462 ı ... bir bölgedeki radyan! şeritlerin uzunluğu Doğal Gaz Dergisi Eylül / September 2012
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=